Umutsuz Aşkın Gözyaşları

(...) Kafasını ellerinin arasına aldı. Kız, amcası Öldüğü için günlüğü kendisi düzeltmek istediğini söylemişti. Düzeltilmeye mi ihtiyacı vardı? Tekrar sandığa baktı. Ah, ayıp ayıp! Ayağa kalktı, sandığa gitti ve açtı. Küçücük kitap işte orada duruyordu, hemen üst tarafta. Eğer ulaşılması bu kadar kolay bir yerde olmasaydı karanlıkta sandığın içini kurcalamaktan vazgeçmesini söyleyebilirdi kendi kendine. Ama gölgelerin arasında bile şekli apaçık belli olarak orada duruyordu. Kitabı aldı ve ocağın karşısındaki yerine geri döndü. Ateşi biraz kurcalayarak yerine oturdu. Yirmi sayfalık küçük kitapçık avucunun içinde duruyordu şimdi. Tam da kadınların el çantalarına sığabilecek büyüklükteydi. Kapaktaki Hanımlar İçin Matematik Günlüğü yazısı, Bir Kadının Takvimi, Kadınların Yararlanması ve Oyalanması İçin Uygundur yazısının altında altın yaldızlı süslü harflerle parıldıyordu. Kitapçığı açıp incelemek için çok daha uzun zaman harcayacaktı.

ÜRÜN EKSİKSİZ SORUNSUZ DURUMDADIR